Historia Krakowa

Kraków do dziś jest głównym miastem Polski, często określanym jako kulturalna stolica kraju. Z powstaniem tego miasta wiążą się legendy (m.in. o Wandzie, która nie chciała Niemca i o Smoku Wawelskim). Od samego początku, było to miejsce rozwoju handlu, rzemiosła i sztuki.

Pierwsi osadnicy w rejonach współczesnego Krakowa pojawiali się około 200 tys. lat p.n.e. Wynikało to z dogodnego ukształtowania terenu, bliskości rzek i lasów oraz dużej ilości jaskiń, które były idealnym schronieniem. Wszystkie czynniki umożliwiały stworzenie osady, będącej początkiem Krakowa. Pierwsze wzmianki o mieście znaleźć można w dokumentach z roku 966, kiedy to określano ów gród jak miejsce bogate, gdzie rozkwita handel.

Kraków nieustannie umacniał stabilną pozycję w państwie Polan jako miasto kupieckie i zamożne. W okresie panowania Bolesława Chrobrego, w Krakowie założono biskupstwo. Wkrótce zaczęto budować Katedrę Wawelską, która do dziś jest ważnym zabytkiem miasta. Kazimierz Odnowiciel, przenosząc stolicę z Gniezna do Krakowa, sprawił że miasto stało się najważniejszym ośrodkiem w XI-wiecznej Polsce. Kolejnym istotnym wydarzeniem w dziejach Krakowa było morderstwo biskupa Stanisława, kanonizowanego w 1253 roku, który w 1863 roku został mianowany patronem Polski.

W lutym 1241 roku rozpoczął się szturm Mongołów na Kraków. Wojska, którymi dowodzili wojewoda krakowski Włodzimierz i wojewoda sandomierski Pakosław, silnie stawiały opór. Jednakże po przegraniu dwóch bitew, dokładnie 28 marca, Tatarzy przejęli Kraków. Miasto w wyniku oblężenia, zostało doszczętnie zniszczone. Odbudowę rozpoczęto od biblioteki oraz szkoły katedralnej. W niedługim czasie powstał również Rynek Główny. 5 czerwca 1257 roku Kraków uzyskał prawa miejskie.

Największy rozkwit Krakowa przypada na okres panowania Kazimierza Wielkiego. W tym czasie wzniesiono zamek wawelski, umocniono mury obronne, nawierzchnię ulic zmieniono na kostkę brukową oraz założono wodociągi. Jednakże najistotniejszym wydarzeniem było powołanie w 1364 roku Akademii Krakowskiej, która szybko stała się prestiżową uczelnią europejską. Kraków rozwijał się również pod względem sztuki – powstanie ołtarza w kościele Mariackim, którego autorem był Wit Stwosz. Do końca XVI wieku Kraków był ważnym, europejskim ośrodkiem handlu i sztuki. W mieście powstały kolejne zabytki, m.in. Kaplica Zygmuntowska.

Kryzys nastąpił po przeniesieniu stolicy do Warszawy. Tę decyzję podjął Zygmunt III Waza w 1596 roku. Znaczenie miasta zaczęło spadać, na rzecz nowej stolicy. Jednak jeszcze większe trudności przyniósł wiek XVII. Dwa silne kataklizmy z 1652 roku, zdziesiątkowały mieszkańców miasta, najpierw epidemia dżumy, później powódź. Kolejne zniszczenia powstały w wyniku najazdu Szwedów w 1655 roku. Po III rozbiorze Polski Kraków znalazł się pod zaborem austriackim.

Na mocy aktu kongresu wiedeńskiego w 1815 roku Kraków stał się stolicą Rzeczypospolitej Krakowskiej, będącej całkowicie zależnej do zaborców. Po powstaniu listopadowym powstało Wielkie Księstwo Krakowskie. Następny okres rozpoczął ponowny rozkwit miasta. Rozwój Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz napływ artystów (Stanisław Wyspiański, Jan Matejko, Tadeusz Boy Żeleński, Adam Asnyk) znacząco się do tego przyczynił. Austriacy rozpoczęli także wzmacnianie miejskiej fortyfikacji, które przerwano po odzyskaniu niepodległości.

I wojna światowa nie wpłynęła na spadek znaczenia Krakowa, które pozostało istotnym ośrodkiem kulturalnym i politycznym kraju. Dokładnie 6 września 1939 roku Kraków znalazł się pod okupacją Hitlerowców. Niemcy ustanowili w nim stolicę Generalnej Guberni, dowodzonej przez Hansa Franka. Wielkie zniszczenia wywołała bomba zrzucona przez Armię Czerwoną w 1945 roku. Najwięcej uszkodzeń było w rejonie Wawelu i Śródmieścia. Po wyzwoleniu, mieszkańcy rozpoczęli odbudowę Krakowa. W okresie PRL-u wybudowano nową, typowo robotniczą, dzielnicę miasta – Nową Hutę. Do 31 maja 1975 roku, Kraków był samodzielnym województwem. Obecnie pełni funkcję stolicy województwa małopolskiego.

Początek lat dziewięćdziesiątych to powrót Polski do europejskiej polityki. W tym czasie w Krakowie odbyła się Konferencji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie (1990 rok) oraz pierwszy szczyt Grupy Wyszehradzkiej, zorganizowany w Polsce (1991 rok). Ponadto Kraków w 2000 roku został ogłoszony Europejską Stolicą Kultury. W 2009 roku na terenie Krakowa miał miejsce po raz pierwszy w historii całego kraju, szczyt Ministrów Obrony państw NATO. Ostatnimi ważnymi wydarzeniami był pogrzeb tragicznej zmarłej pary prezydenckiej. Na uroczystości pogrzebowe przed katedrę wawelską przybyły miliony Polaków (18 kwietnia 2010 rok).

Aktualnie Kraków stanowi wizytówkę Polski na arenie międzynarodowej. Co roku miasto odwiedzają rzesze turystów ze względu na bogactw atrakcji architektonicznych, historycznych i przyrodniczych. Na terenie Krakowa nie brakuje również imprez kulturalnych i rozrywkowych. Po wejściu Polski do Unii Europejskiej, Kraków stał się jednym z miast, w których organizowane są spotkania przedstawicieli wszystkich państw członkowskich.